Onze nieuwe website staat nu al enkele weken te pronken op het internet en al onze materialen zijn alvast gepost. Er worden volop handleidingen gemaakt zodat ook de andere partners naar hartelust kunnen posten. De Turkse partners zijn de handleidingen zelfs voor geweest en hebben al enkele zaken online gezet.
En zo komen we dichter en dichter bij het einde van het project. Ons eindresultaat moet er dus stilaan gaan komen. Nog wat postwerk, maar dan hebben we hopelijk een goed gevulde website.
Al het materiaal is voor iedereen toegankelijk. Als je graag zelf zaken toevoegt of reacties post, geef dan even een seintje. We nodigen je uit als deelnemer!
woensdag 23 maart 2011
maandag 21 maart 2011
zaterdag 5 maart 2011
Een woordje van dank ...
... aan alle thuisblijvers en vervangers. Omdat jullie dit alweer eens voor ons deden!
... aan de reizigers. Voor jullie medewerking, engagement, interesse, enthousiasme en fijn gezelschap!
... aan onze Roemeense partners. Voor de geweldige organisatie!
... aan jullie allemaal. Voor jullie steun voor dit project!
Geniet mee van onze foto's!
... aan de reizigers. Voor jullie medewerking, engagement, interesse, enthousiasme en fijn gezelschap!
... aan onze Roemeense partners. Voor de geweldige organisatie!
... aan jullie allemaal. Voor jullie steun voor dit project!
Geniet mee van onze foto's!
Home sweet home
Gisteren hadden we onze laatste meetingdag van de week. Tijdens de voormiddag vergaderden we over het project, maakten we afspraken over de website en blikten we vooruit op de slotmeeting in Rimini. Nadat we van enkele collega's definitief afscheid namen stapten we het busje op en reden we nog naar een zoutmijn in de buurt. Nadien was het tijd voor ontspanning en cultuur. Sommigen trokken naar een concert van de filharmonie, anderen gingen naar het ballet. Nog een hapje eten, een stapje in de wereld en dan was het alweer tijd om onze valies op te pakken en naar de luchthaven te vertrekken.
Na enkele keren stijgen en dalen zijn we veilig en wel weer in België geland!
We hebben een fantastische week achter de rug, waar we gezien hebben hoe met heel erg beperkt materiaal en onvoorstelbaar weinig middelen er toch erg intensief en geëngageerd gewerkt kan worden met leerlingen met een handicap.
Een pluim voor de Roemeense collega's, allereerst voor de organisatie van deze meeting, maar zeker ook voor het fantastische werk dat zij op een erg gedreven manier verrichten met hun leerlingen. Hier hebben we bewondering voor!
Na enkele keren stijgen en dalen zijn we veilig en wel weer in België geland!
We hebben een fantastische week achter de rug, waar we gezien hebben hoe met heel erg beperkt materiaal en onvoorstelbaar weinig middelen er toch erg intensief en geëngageerd gewerkt kan worden met leerlingen met een handicap.
Een pluim voor de Roemeense collega's, allereerst voor de organisatie van deze meeting, maar zeker ook voor het fantastische werk dat zij op een erg gedreven manier verrichten met hun leerlingen. Hier hebben we bewondering voor!
donderdag 3 maart 2011
De redding van het buitengewoon onderwijs
Gisterenavond werden we getrakteerd op een avondje met typische Roemeense gerechten met dans en vuurwater. Op het menu vonden we naast stevige tomaten ook varkenshuid met vet eraan, gebakken vetlappen, gecondomiseerd varkensgehakt en meer van dat fraais. Niet alles werd even goed gesmaakt, maar hetgeen we zagen zitten was lekker.
De dag begon vandaag met een bezoek aan de 2 andere afdelingen van de school van onze Roemeense partners. Het busje kwam zo en bracht ons van de ene plaats naar de andere.
We kwamen terecht in een afdeling met zwaar mentaal gehandicapten die werden begeleid volgens de Waldorf methode (nee, niet die van de Muppet show!). We waren onder de indruk van het geduld van de leerkrachten toen ze aan de slag gingen met letters en klanken met deze niet-verbale en zeer zwakke leerlingen. Vervolgens werden we ingeleid in de wereld van creajuf Micsandra. Het was een aparte belevenis met heel veel geklieder, geklodder en de slappe lach. We werden getrakteerd op een repetitie voor het schooltoneel, waar de school in het verleden al prijzen mee won. Tussendoor een tasje (hete) koffie in een veel te dun plastic bekertje waardoor de koffie in goten over de grond liep.
Daarna werden we officieel ontvangen op de Cluj county council. Daar hebben we ons uiterste best gedaan alle bestuursleden te overtuigen dat het erg belangrijk is te investeren in het buitengewoon onderwijs. Wim komt volgend jaar op tijdens de verkiezingen hier samen met Corina en hervormt het onderwijssysteem en redt de school.
Dat blijkt nodig te zijn, want op dit moment hebben de leerkrachten geen flauw idee of ze in september wel een schoolgebouw ter beschikking hebben. Als iemand een miljoen euro heeft liggen, dan is het hier zeker welkom!
Na onze reddingsactie werden we verwacht in het dagcentrum St Mary. Daar kregen we een levenswerk te zien van een dame die naar aanleiding van de handicap van haar eigen zoon samen met haar dochter een centrum startte voor de opvang van mentaal gehandicapte volwassenen. De gasten maakten allerlei werkstukken die ze verkochten om zo onder andere te financieren dat ook zij aan de bouw van een nieuw centrum moeten beginnen.
Na een korte time-out en het bezoekje aan de orthodoxe kathedraal werden we verwacht op een wijnproeverij. We sloten die af met de allerbeste kebab (volgens de eigenaar toch) en een pizza ter grootte van een tractorwiel in ons salon.
Vermits we ons hoofd helder moeten houden voor de meeting morgen maken we er een rustige avond van. Morgen gaan we onze laatste dag in. Een voormiddagje vergaderen, een namiddag in de zoutmijn en dan een korte nacht om 's morgens om half vijf de taxi te nemen naar de luchthaven voor onze terugreis.
De foto's worden nog wat aangevuld zodat jullie je ook iets kunnen voorstellen bij onze belevenissen. Maar dan is het weer tijd om de computer dicht te smijten.
Byyyyyeeeeeee byyyyyeeeeeee!!
De dag begon vandaag met een bezoek aan de 2 andere afdelingen van de school van onze Roemeense partners. Het busje kwam zo en bracht ons van de ene plaats naar de andere.
We kwamen terecht in een afdeling met zwaar mentaal gehandicapten die werden begeleid volgens de Waldorf methode (nee, niet die van de Muppet show!). We waren onder de indruk van het geduld van de leerkrachten toen ze aan de slag gingen met letters en klanken met deze niet-verbale en zeer zwakke leerlingen. Vervolgens werden we ingeleid in de wereld van creajuf Micsandra. Het was een aparte belevenis met heel veel geklieder, geklodder en de slappe lach. We werden getrakteerd op een repetitie voor het schooltoneel, waar de school in het verleden al prijzen mee won. Tussendoor een tasje (hete) koffie in een veel te dun plastic bekertje waardoor de koffie in goten over de grond liep.
Daarna werden we officieel ontvangen op de Cluj county council. Daar hebben we ons uiterste best gedaan alle bestuursleden te overtuigen dat het erg belangrijk is te investeren in het buitengewoon onderwijs. Wim komt volgend jaar op tijdens de verkiezingen hier samen met Corina en hervormt het onderwijssysteem en redt de school.
Dat blijkt nodig te zijn, want op dit moment hebben de leerkrachten geen flauw idee of ze in september wel een schoolgebouw ter beschikking hebben. Als iemand een miljoen euro heeft liggen, dan is het hier zeker welkom!
Na onze reddingsactie werden we verwacht in het dagcentrum St Mary. Daar kregen we een levenswerk te zien van een dame die naar aanleiding van de handicap van haar eigen zoon samen met haar dochter een centrum startte voor de opvang van mentaal gehandicapte volwassenen. De gasten maakten allerlei werkstukken die ze verkochten om zo onder andere te financieren dat ook zij aan de bouw van een nieuw centrum moeten beginnen.
Na een korte time-out en het bezoekje aan de orthodoxe kathedraal werden we verwacht op een wijnproeverij. We sloten die af met de allerbeste kebab (volgens de eigenaar toch) en een pizza ter grootte van een tractorwiel in ons salon.
Vermits we ons hoofd helder moeten houden voor de meeting morgen maken we er een rustige avond van. Morgen gaan we onze laatste dag in. Een voormiddagje vergaderen, een namiddag in de zoutmijn en dan een korte nacht om 's morgens om half vijf de taxi te nemen naar de luchthaven voor onze terugreis.
De foto's worden nog wat aangevuld zodat jullie je ook iets kunnen voorstellen bij onze belevenissen. Maar dan is het weer tijd om de computer dicht te smijten.
Byyyyyeeeeeee byyyyyeeeeeee!!
woensdag 2 maart 2011
Back to babes
Hellow Belgium people,
Here are de points of the comenius travelers.
Vandaag is de 2de dag van de Roemeense projectweek. De dag startte zoals altijd in de ontbijtruimte. Buffetje van pistolets (350gr/stuk), 1 koffietas/3’45 minuten, aangevuld met “paardenogen”, worstjes, wentelteefjes (alles aan de temperatuur van 5°C) en als toetje nog een stukje cake, feta, tomaatjes en fruitsla en uiteraard de olijven niet vergeten!
Kortom, een stevig ontbijt voor een stevige wandeling naar de “babes of psychologics and sciences” om daar de studenten en profs te gaan toespreken (jawel, kijk maar even naar de foto’s!)
Hier hebben we even onze school toegelicht vanuit het thema “kunst en creativiteit”. Ilse, Veerle en Gyl hebben dan op een fantastische Engelse wijze de CA en hobby’s OV1 toegelicht. Niet eenvoudig als je weet dat terwijl je zelf praat er nog 7 andere tolken aan het vertalen zijn.
Na de voorstelling door alle partnerlanden kregen we als toetje in een veel te hete zaal nog een “puppet theatre” gespeeld door de “special needs” leerlingen van de school van Corina (comenius coördinator Roemenië). Het was dan ook in het Roemeens te doen, wat het verhaal een beetje moeilijk maakte omdat wij het Roemeens zo nog niet onder de knie hebben. Het ging alleszins over koningen en draken, die dan door poezen en muizen werden verjaagd of zoiets. De rol van de koning achter de dochter was ons niet zo duidelijk. Als dan de muis ook nog bij de moeder komt is het hek helemaal van de dam ;-)
Daarna was het tijd voor wat beweging. Via de fitness “het park” keerden we terug naar de school voor de lunch met daarna een informeel babbelgedeelte.
Na dit gedeelte zijn we de Roemeense specialiteit gaan zoeken. Eerst in een schone souvenir winkel en daarna in de “beauty-farm”. Daar bleek dat de zalfkes en crèmekes van uitstekende kwaliteit zijn en niet zo duur. Beter dan botox en nadat we de winkel hebben verlaten zijn ze ook moeten sluiten wegens “uitputting voorraad”. Ge moet niet vragen hoe knap we zullen zijn als we terugkomen :-)
Onderweg naar het hotel ontpopte 1 van ons zich als een echte “shopping-guide”. Plots efkes winkel in en winkel uit, niet te geloven. Gelukkig kwam de werkelijke terug tijdig boven en stonden we na de 3de winkel aan het hotel. Het leven van een man in Roemenië kan hard zijn.
Wat staat er straks nog op het programma?? Wel dat weten we zelf niet. We worden verwacht in een restaurant voor het avondmaal, en daar staan er enkele verassingen te wachten. Om 20.30u is er dan ook nog de wedstrijd Lierse-Westerlo, hopen dus dat er WIFI in het resto is :-)
Wat de verassingen zijn lezen jullie morgen op dezelfde plaats via dezelfde zender!
Vergeet zeker niet even naar de sfeerbeelden te gaan kijken om de babes te ontdekken.
Tip: het is harig en staat voor de paashaas! En nee, het is geen pelske op de jacuzzi, want die is hier niet! :-)
Moest je beschikken over Roemeense tv, ook het nieuws even checken voor het interview van Inge!
Groetjes van ons allen!!!
Here are de points of the comenius travelers.
Vandaag is de 2de dag van de Roemeense projectweek. De dag startte zoals altijd in de ontbijtruimte. Buffetje van pistolets (350gr/stuk), 1 koffietas/3’45 minuten, aangevuld met “paardenogen”, worstjes, wentelteefjes (alles aan de temperatuur van 5°C) en als toetje nog een stukje cake, feta, tomaatjes en fruitsla en uiteraard de olijven niet vergeten!
Kortom, een stevig ontbijt voor een stevige wandeling naar de “babes of psychologics and sciences” om daar de studenten en profs te gaan toespreken (jawel, kijk maar even naar de foto’s!)
Hier hebben we even onze school toegelicht vanuit het thema “kunst en creativiteit”. Ilse, Veerle en Gyl hebben dan op een fantastische Engelse wijze de CA en hobby’s OV1 toegelicht. Niet eenvoudig als je weet dat terwijl je zelf praat er nog 7 andere tolken aan het vertalen zijn.
Na de voorstelling door alle partnerlanden kregen we als toetje in een veel te hete zaal nog een “puppet theatre” gespeeld door de “special needs” leerlingen van de school van Corina (comenius coördinator Roemenië). Het was dan ook in het Roemeens te doen, wat het verhaal een beetje moeilijk maakte omdat wij het Roemeens zo nog niet onder de knie hebben. Het ging alleszins over koningen en draken, die dan door poezen en muizen werden verjaagd of zoiets. De rol van de koning achter de dochter was ons niet zo duidelijk. Als dan de muis ook nog bij de moeder komt is het hek helemaal van de dam ;-)
Daarna was het tijd voor wat beweging. Via de fitness “het park” keerden we terug naar de school voor de lunch met daarna een informeel babbelgedeelte.
Na dit gedeelte zijn we de Roemeense specialiteit gaan zoeken. Eerst in een schone souvenir winkel en daarna in de “beauty-farm”. Daar bleek dat de zalfkes en crèmekes van uitstekende kwaliteit zijn en niet zo duur. Beter dan botox en nadat we de winkel hebben verlaten zijn ze ook moeten sluiten wegens “uitputting voorraad”. Ge moet niet vragen hoe knap we zullen zijn als we terugkomen :-)
Onderweg naar het hotel ontpopte 1 van ons zich als een echte “shopping-guide”. Plots efkes winkel in en winkel uit, niet te geloven. Gelukkig kwam de werkelijke terug tijdig boven en stonden we na de 3de winkel aan het hotel. Het leven van een man in Roemenië kan hard zijn.
Wat staat er straks nog op het programma?? Wel dat weten we zelf niet. We worden verwacht in een restaurant voor het avondmaal, en daar staan er enkele verassingen te wachten. Om 20.30u is er dan ook nog de wedstrijd Lierse-Westerlo, hopen dus dat er WIFI in het resto is :-)
Wat de verassingen zijn lezen jullie morgen op dezelfde plaats via dezelfde zender!
Vergeet zeker niet even naar de sfeerbeelden te gaan kijken om de babes te ontdekken.
Tip: het is harig en staat voor de paashaas! En nee, het is geen pelske op de jacuzzi, want die is hier niet! :-)
Moest je beschikken over Roemeense tv, ook het nieuws even checken voor het interview van Inge!
Groetjes van ons allen!!!
dinsdag 1 maart 2011
Huisdierrobotdinosaurus
Hey collega's,
Hier al een klein nieuwsberichtje over onze educatieve trip. En ja hoor, educatief is hij zeker al geweest. Ik zal jullie eens op de hoogte houden, want met al die technologische snufjes hier, moet je snel mee zijn.
Het begon allemaal twee dagen geleden in Zaventem. We stonden aan te schuiven voor het vliegtuig. Toen Wim en jawel, ikzelf (wie had dat kunnen denken), uit de rij geplukt werden voor een fouilleerbeurt. Ik kan u verzekeren, het was niet met zachte handen. Maar uiteindelijk waren we clean en mochten we toch mee vertrekken.
Na een lange vlucht waren we blij de andere kant van Europa te mogen betreden. We kropen al vroeg ons bedje in want de volgende dag stonden er heel wat spectaculaire meetings op het programma.
De volgende ochtend begon zeer vroeg! De eerste maart is hier een reden om te feesten. Ze roepen dan de lente toe. (Even tussen haakjes, door al de sneeuw en de koude denk ik niet dat het gewerkt heeft.) Dit betekende dat er 's nachts heel veel lawaai onder ons raam was, dus de nacht verliep zeer woelig.
We stapten 's morgens richting de school. Hier werden we zeer (lees letterlijk en figuurlijk) WARM ontvangen in de school. De shock was zeer groot, toen we een kijkje namen binnen de klassen. Alles is hier enorm klein, en met zeer weinig middelen bereiken ze mooie resultaten. We zijn wel blij dat de spulletjes die ze bij ons gekocht hebben, voor hun echt heel functioneel gebruikt worden.
Nadien gingen we naar de "babes", Wim zag dit helemaal zitten, voor een samenwerking tussen robotten, auti's en adhd'ers. Hier werd onder andere getest hoe leerlingen reageren in bepaalde situaties door middel van 3D-simulaties. Ze werden geconfronteerd met hun eigen angsten (ik, als proefkonijn nu ook met die van mij) en hoe ze dit kunnen aanpakken. Dit was een enorm goede en vooral leerrijke ervaring. Ook hadden ze een robothuisdierdinosaurus. Dit om kinderen aan te leren wat kan en niet binnen sociale situaties. Bijvoorbeeld, als je de robothuisdierdinosaurus slaat, begint hij gaan te wenen en loopt hij weg van jou. Ben je daarentegen heel lief tegen hem, dan komt hij naar je toe en knort hij tevreden.
's Avonds hebben we nog een sightseeing gedaan door de stad. Dit was wel moeilijk met ZEER VUILE ramen. We verschieten wel telkens in wat voor verouderde gebouwen overgoten met een communistisch sfeertje de mensen hier wonen. Wij mogen onze handjes al kussen met een studio eens je dit gezien hebt.
Tijd nu voor een slaapmutsje en hopelijk komt de vuilkar deze nacht niet voorbij.
Gooooooooooooooooooooooogniiiiiiiiight!
Veerle
P.S: Hieronder nog een video van een ander project van het Robotinstituut dat we bezochten. Dit gebeurde in samenwerking met, jawel: ons Belgenlandje!
Hier al een klein nieuwsberichtje over onze educatieve trip. En ja hoor, educatief is hij zeker al geweest. Ik zal jullie eens op de hoogte houden, want met al die technologische snufjes hier, moet je snel mee zijn.
Het begon allemaal twee dagen geleden in Zaventem. We stonden aan te schuiven voor het vliegtuig. Toen Wim en jawel, ikzelf (wie had dat kunnen denken), uit de rij geplukt werden voor een fouilleerbeurt. Ik kan u verzekeren, het was niet met zachte handen. Maar uiteindelijk waren we clean en mochten we toch mee vertrekken.
Na een lange vlucht waren we blij de andere kant van Europa te mogen betreden. We kropen al vroeg ons bedje in want de volgende dag stonden er heel wat spectaculaire meetings op het programma.
De volgende ochtend begon zeer vroeg! De eerste maart is hier een reden om te feesten. Ze roepen dan de lente toe. (Even tussen haakjes, door al de sneeuw en de koude denk ik niet dat het gewerkt heeft.) Dit betekende dat er 's nachts heel veel lawaai onder ons raam was, dus de nacht verliep zeer woelig.
We stapten 's morgens richting de school. Hier werden we zeer (lees letterlijk en figuurlijk) WARM ontvangen in de school. De shock was zeer groot, toen we een kijkje namen binnen de klassen. Alles is hier enorm klein, en met zeer weinig middelen bereiken ze mooie resultaten. We zijn wel blij dat de spulletjes die ze bij ons gekocht hebben, voor hun echt heel functioneel gebruikt worden.
Nadien gingen we naar de "babes", Wim zag dit helemaal zitten, voor een samenwerking tussen robotten, auti's en adhd'ers. Hier werd onder andere getest hoe leerlingen reageren in bepaalde situaties door middel van 3D-simulaties. Ze werden geconfronteerd met hun eigen angsten (ik, als proefkonijn nu ook met die van mij) en hoe ze dit kunnen aanpakken. Dit was een enorm goede en vooral leerrijke ervaring. Ook hadden ze een robothuisdierdinosaurus. Dit om kinderen aan te leren wat kan en niet binnen sociale situaties. Bijvoorbeeld, als je de robothuisdierdinosaurus slaat, begint hij gaan te wenen en loopt hij weg van jou. Ben je daarentegen heel lief tegen hem, dan komt hij naar je toe en knort hij tevreden.
's Avonds hebben we nog een sightseeing gedaan door de stad. Dit was wel moeilijk met ZEER VUILE ramen. We verschieten wel telkens in wat voor verouderde gebouwen overgoten met een communistisch sfeertje de mensen hier wonen. Wij mogen onze handjes al kussen met een studio eens je dit gezien hebt.
Tijd nu voor een slaapmutsje en hopelijk komt de vuilkar deze nacht niet voorbij.
Gooooooooooooooooooooooogniiiiiiiiight!
Veerle
P.S: Hieronder nog een video van een ander project van het Robotinstituut dat we bezochten. Dit gebeurde in samenwerking met, jawel: ons Belgenlandje!
Abonneren op:
Posts (Atom)