Na de hectische reis van gisteren begonnen we vandaag de dag met het idee dat alle andere zaken slechts futiliteiten kunnen zijn. Geen stress dus, zelfs toen de dag startte met een stevige regenbui. De auto bracht ons droog naar de school waar we de presentaties rond sociale vaardigheden zouden geven. De directeur van de school had vlak voor onze aankomst de overheadprojector laten vallen, waardoor we het leven door een roze bril zagen. Maar nee, geen stress! Shit happens!
De Turkse partners waren nog niet bij de groep vermits ze na een gemiste vlucht nog 'ergens' onderweg vertoefden. Maar ja, shit happens, in de loop van de dag voegden ze zich bij de groep.
Als Belgen maken we graag een goede indruk, dus we hadden pareltjes van presentaties voorbereid. Resultaat: alleen de Ierse en Belgische presentaties zijn achter de rug. De rest zal voor vrijdag zijn. Maar alweer: geen stress!
Ook in onze partnerlanden heerst weinig stress. In Ierland kookt men in de klas op de gekende campinggaz vuurtjes. Bij ons is zoiets ondenkbaar. Tijdens een toer door de school zagen we hoe enkele 5-jarige kleuters naar aanleiding van een probleem alleen in een klas zaten te bespreken hoe ze de zaak een volgende keer zouden aanpakken. De leerkracht wachtte buiten op de speelplaats tot de bespreking achter de rug was. En zowaar, na enkele afspraken ruimden de kleuters hun stoel op en gingen ze weer naar buiten. Nadien hoorden we dat de speelplaats ook na de schooluren gebruikt kan worden want elke leerling heeft een sleutel van de poort. Stel je voor!
Na de schooltoer hadden we een klein uurtje de tijd om snel Rimini te doorkruisen. Jammer genoeg was HET bakkertje dicht, maar de zon was ondertussen wel van de partij.
Daarna was er tijd voor cultuur. Luca pikte ons op met de bus en we hotsten voor de verandering over de Italiaanse bodem richting Santarcangelo di Romagna. Daar kregen we een rondleiding in 'Allo Allo stijl' over 'ze stones and ze bricks and zecret places zej sink zej oewans hed'. Strijkmolens en kelders hebben geen geheimen meer voor ons. Ook een museum in Bokrijkstijl vertelde ons de weg van graan tot bloem met als afsluiter een diner met de hele groep. The A-team bus bracht ons weer naar het hotel en de dag zat erop.
Een vooruitblik op morgen ...
Om 6.15 uur loopt de wekker af want om 6.45 uur moeten we aan het ontbijt verschijnen. Daarna een race naar het station om de trein te halen richting Bologna waar we aan de universiteit worden verwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten